Ten zabytek wystepujący licznie w
Irlandii, Szkocji czy Walii od dawna mnie fascynuje, dlatego postanowiłam
zgłębić dostępne o nim informacje. Krzyże celtyckie mają w sobie piękno,
oryginalność i pewien rodzaj gracji, co czyni go unikatowym przykladem architektonicznym.
Choć krzyże te są pozornie podobne, to wielokrotnie właśnie dzięki tym detalom różnią się znacznie od siebie. Dawniej można było je zobaczyć głównie na cmentarzach i kościołach. Obecnie można je również spotkać jako symbole ozdabiające irlandzkie rękodzieło, zwłaszcza biżuterię, ale również ceramikę i rzeżby.
Geneza pochodzenia krzyża
celtyckiego nie jest jednoznaczna – istnieje wiele przekazów ustnych i legend,
o których możemy się dowiedzieć z rozmaitych żródeł historycznych na temat
zwyczajów i tradycji celtyckich.
Według jednej z legend św. Patryk
podczas przekazywania nauk chrześcijańskich narysował krzyż w wyrytym okręgu na
głazie, który symbolizował boginię księżyca. Pobłogosławił ten głaz, który w
ten sposób stał się pierwszym krzyżem celtyckim.
Wprowadzając chrześcijaństwo na tereny Irlandii często łączono pogańskie tradycje Celtów z wczesnochrześcijańskim przesłaniem, aby pełniej połączyć się z żyjącą tu społecznością.
Na pewno łatwiej było przekazywać swoje nauki i poglądy oraz zachęcać do ich przyjęcia poprzez niejako wkomponowanie się w istniejącą już kulturę.
Ówcześni mnisi
prowadzili proste i skromne życie, odnajdując radość w kontemplacji i
wdzięczności Bogu za cud stworzenia. Podobnie Druidzi oddawali cześć naturze,
czerpiąc z jej dobrodziejstw i pozostając z nią w zgodzie. Duchowni dostrzegali
to podobieństwo i zapewne stąd wynikał ich szacunek wobec symboli i tradycji
celtyckich.
Wielu uważa, że krzyże celtyckie
zostały po prostu wyryte w pogańskich stojących głazach Druidów, które miały
znaczenie falliczne. Dzięki temu straciły
swoje pierwotne znaczenie I nabierały nowego, związanego z szerzeniem na tych
terenach wczesnego chrześcijaństwa w IV w p.n.e.
Krzyże celtyckie wznoszone przez
chrześcijan, czyli od ok. 6 w. p.ne. zostały już pozbawione tego pierwotnego
pogańskiego znaczenia, gdyz rzeźbione były przez chrześcijań jako wyraz ich uwielbienia
dla Boga. Taki symbol krzyża był przez nich znany i nie mieli oni już w zamyśle
symboliki pogańskiej.
Liczne rzeźbienia, które pokrywają
krzyże celtyckie zachwycają swoją różnorodnością. Są to nie tylko charakterystyczne
dla wczesnych obiektów fantazyjne formy takie jak spirale, węzły, czy też
bardziej rzeczywiste symbole różnych zwierząt. Te krzyże bowiem, które były
wznoszone przez wyznawców chrześcijaństwa, bogate są oczywiście w rzeźbienia
przedstawiające postaci i wydarzenia biblijne. Wyraźnie widoczne jest tu
powiązanie starego z nowym.
Na pewno interesującym aspektem jest
badanie znaczenia symboliki pogańskiej – najczęściej można spotkać się z
wyjaśnianiem obecności okręgu w krzyżu jako wyrazu kultu słońca czczonego przez
Druidów . Odkąd symbol ten ewaluował do obecnej postaci krzyża celtyckiego,
koło jest najczęściej interpretowane jako symbol wieczności.
Symbolika krzyża celtyckiego może
odzwierciedlać ludzkie pragnienie do zrozumienia i doświadczenia tajemnicy
życia.
Według zwolenników zachęcających do kontemplowania jego piękna, można w
ten sposób pogłębić swą duchową świadomość.
Spotkałam się z podziałem
dotyczącym symboliki krzyża ze wskazaniem na znaczenie:
a) Duchowe
- cztery ramiona krzyża (zwłaszcza niskiego o równych ramionach) mogą
symbolizować odpowednio: Boga/Boginię, Madrość, Naturę i Osobowość. Ramiona krzyża spotykają się w
jego centralnej części, a więc łączą się nierozerwalnie w jedność.
b) Cykliczne
– dotyczy zmienności pór roku: Celtyckie święta Samhain, Imbolc, Beltain, Lughnasadh
prawdopodobnie odzwierciedlały zmienność I przemijanie życia. W ten sposób
przypominano, by czerpać radość z tego, co oferuje nam w danym czasie natura.
c) Czasowe - oprócz zmienności pór roku, wygląd krzyża
może symbolizować dzień i noc. Zwłaszcza, gdy weżmiemy pod uwagę obecność
okręgu przedzielonego przez poziomą linię, to górna część okręgu przypomina
wschód słońca, a dolna - jego zachód. To
może z kolei odpowiadać wzrastaniu naszej świadomości poprzez rozwijanie życia
duchowego.
Podobnie można rozpatrywać
symbolikę pionowej linii utworzonej przez ramiona krzyża niskiego bądź jego
podstawę w przypadku krzyża wysokiego.
Być może zasadnym jest porównanie jej do osi czasu: przeszłości i przyszłości wraz z centrum krzyża symbolizującym teraźniejszość i stanowiącym niejako klamrę je łączącą.
Być może zasadnym jest porównanie jej do osi czasu: przeszłości i przyszłości wraz z centrum krzyża symbolizującym teraźniejszość i stanowiącym niejako klamrę je łączącą.
Często chrześcijanie interpretują
obecność okręgu w symbolu krzyża jako przesłanie, że znaczenie ukrzyżowania
Chrystusa i jego zmartwychwstania jest ponadczasowe. Nie ogranicza się bowiem
tylko do tych konkretnych wydarzeń z przeszłości, ale stanowi podwaliny wiary
chrześcijańskiej, która przetrwała wieki
i przesłanie to jest aktualne rownież dla współczesnych ludzi. Generalnie okrąg
przywołuje wielu z nas na myśl takie obrazy jak całość, pełnię i jedność.
Interpretowanie znaczenia
poszczególnych symboli, jak i samego krzyża celtyckiego na pewno w dużej mierze
bywa intuicyjne i wiąże się z osobistymi przekonaniami.
Dla mnie osobiście jest to umiejętność dostrzegania w tych zabytkowych
rzeźbach przede wszystkim bogatej i niewątpliwie ważnej dla tego kraju spuścizny kultury Celtów,
którzy spotkali i w pewnym momencie zaakceptowali, a potem przejęli przesłanie podarowane im przez ówczesnych chrześcijan.
Wiadomości historyczne uzyskałam z materiałów źródłowych:
· Avia Venefica: “Behind the Signs”
· Stephen Walker: “Celtic Cross History and Symbolism”
· Avia Venefica: “Behind the Signs”
· Stephen Walker: “Celtic Cross History and Symbolism”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz